Κυριακή 18 Μαΐου 2008

Αντώνης Παπαϊωάννου: Σε βρήκα να ρωτάς κάτι πουλιά: Ο ουρανός τι ώρα απόψε κλείνει; Απόψε που διψάς για ουρανό Πού να σου παραγγείλω ένα φεγγάρι;

ΓΙΑ ΤΟN ΣΑΧΤΟΥΡΗ

Τις νύχτες που μας πάνε τα φιλιά
Ταξίδι ως την όγδοη Σελήνη
Σε βρήκα να ρωτάς κάτι πουλιά:
Ο ουρανός τι ώρα απόψε κλείνει;

Απόψε που διψάς για ουρανό
Που να σου παραγγείλω ένα φεγγάρι
Που να βρω ένα καράβι γιορτινό
Στ’ αστέρια δρομολόγιο να μας πάρει

Αρχίζει το ταξίδι της χαράς
Χιονίζει μες τα μάτια μας χρυσάφι
Το αίμα το ζεστό σου να φοράς
Στο χιονισμένο του ουρανού χωράφι



ΓΙΑ ΤΟΝ ΝΕΡΟΥΝΤΑ

Στο Σαντιάγκο βγαίνει ένα φεγγάρι
Κόκκινο αίμα, κόκκινο φιλί
Κι είναι ο έρωτας που ήρθε να μας πάρει
Ένα ταξίδι στης καρδιάς μας τη Χιλή

Στο Σαντιάγκο έξι παρά πέντε
Φτερά του έρωτα φοράει μια πεταλούδα
Κι είναι η ώρα που τα πίνει ο Αλιέντε
Στα καφενεία του ουρανού με το Νερούντα

Στο Σαντιάγκο και την Ίσλα Νέγκρα
Με της βροχής την πρώτη την ανάσα
Χόρεψε τα τραγούδια σου τα αλέγκρα
Του έρωτά μας χόρεψε τη σάλσα

Αντώνης Παπαϊωάννου

Ευχαριστώ θερμά γι αυτή την ανάρτηση κ. Παπαϊωάννου! Θα ήθελα να τα αφιερώσω στη φίλη Κ.σ-Μ. που διατηρεί το ιστολόγιο Μετά τιμής. Είναι πολύ συγκινητικό και ενδιαφέρον, να βλέπει κανείς τον έναν ποιητή να γράφει και ν' αφιερώνει στον άλλον!

7 σχόλια:

κοκκινη κισσα είπε...

στίχοι με ευαισθησία
στίχοι που συγκινούν με τόν ανάλαφρο,γνήσιο αλέγκρο,τρόπο τους.

Ομως το ιδιαίτερο το τόνισες και στην ανάρτηση ,πόσο άξιο ποιητής να αφιερώνει σε ποιητή!
προσ υπογράφω.

φιλιά.

Ανώνυμος είπε...

Λένε ότι το δώρο δεν δωρίζεται, αλλά στο ίντερνετ μπορείς να δωρίζεις με ασφάλεια. Ό,τι κι αν χαρίσεις, πάλι δικό σου μένει.

Ευχαριστώ γητεύτρια.

...λείπει όμως η φωτογραφία που χρειάζομαι για την ανάρτηση - έχεις καμμία;

μαριάννα είπε...

κόκκινη κίσσα

Όντως. Γιατί ενώ έχουν υπάρξει πραγματικά αριστουργήματα στην παγκόσμια ποίηση, που έχει γράψει ο ένας ποιητής για τον άλλον, από ωδές πολλών στροφών έως σονέτα, από την άλλη, έχουν μείνει στην ιστορία και οι κόντρες και οι καυγάδες μεταξύ τους. Έχω την αίσθηση, ότι και εδώ, οι Έλληνες διεκδικούμε παγκοσμίως την πρωτιά. ;)

Καλή βδομάδα! Φιλιά!

μαριάννα είπε...

Κ.σ-Μ.

Χμ... δεν δώρισα. Αφιέρωσα. Είμαι πολύ κτητική και εγωκεντρική στα δώρα που μου αφιερώνουν οι ποιητές για να τα δωρίσω εκ νέου, ακόμα και σε πολύ αγαπημένες φίλες, όπως εσύ! Να αγοράσω για τις φίλες μου πολύ ευχαρίστως, να χαρίσω χάρισμα ποτέ! ;)

Δυστυχώς έφαγα κι εγώ τον κόσμο αλλά δεν βρήκα φωτό του κ. Παπαϊωάννου.
Δε μένει παρά να ζητήσω από τον ίδιον...

Καλή βδομάδα!

Κατερίνα Στρατηγοπούλου-Μ. είπε...

οk, το αλλάζω λοιπόν:

Λένε ότι το αφιέρωμα δεν αφιερώνεται.
:-)

υ.γ.
φιρί φιρί το πας να σου αφιερώσει και τη φωτογραφία του
(μη μου πεις ότι δεν σου έκανα καλή πάσα)

μαριάννα είπε...

Κ.σ-Μ.

Εξαιρετικά καλή η πάσα σου αλλά δε βλέπω φως. :)))) Για σκέψου κάτι, εσύ που είσαι ευρηματική και γάτα. ;)

Κατερίνα Στρατηγοπούλου-Μ. είπε...

Mε τσιγκλίζεις ή ιδέα μου είναι; Αφού ξέρεις ότι στα πάντα μπορώ να αντισταθώ εκτός από τις προκλήσεις.

Λες να πήγε στο μπλογκ μου και να είδε τις φωτό-πορτρέτο;

Aν ζητούσες μία ολόσωμη, ίσως;