Σάββατο 12 Ιουλίου 2008

«Όχι ρε –απάντησε-. Θα κάνω κάτι πιο πρακτικό. Θα γράφω τα ποιήματά μου σε χαρτονομίσματα και θα τα μοιράζω δεξιά αριστερά».


(Συζητώντας για ποίηση)…Ώστε είναι από τους αγαπημένους σου ποιητές ο Χ. έ; Τον γνώριζα προσωπικά ξέρεις, αν και πολλά χρόνια μικρότερός του. Μού λεγε συχνά αστειευόμενος: «Όταν θα πιάσω την καλή, θα αναγνωριστώ». Κάποτε τον ρώτησα: «Γιατί ρε, τί θα κάνεις; Θα πληρώνεις τα ’’μέσα’’ για να σ’ έχουν πρώτη μούρη»; «Όχι ρε –απάντησε-. Θα κάνω κάτι πιο πρακτικό. Θα γράφω τα ποιήματά μου σε χαρτονομίσματα και θα τα μοιράζω δεξιά αριστερά». Έπειτα έστρεψε το βλέμμα προς τους περαστικούς και άρχισε να γελάει δυνατά.Τελικά όντως έπιασε την καλή. Παντρεύτηκε λίγα χρόνια αργότερα μια πλούσια, κόρη εργοστασιάρχη, από τη Θεσσαλονίκη. Το μόνο όμως που έκανε, ήταν να ρίχνει χαρτονομίσματα στα μεταλλικά κουτιά των τυφλών. Εκείνοι μή ακούγοντας τον χαρακτηριστικό ήχο του κέρματος, δεν καταλάβαιναν κι έτσι ποτέ δεν τού γνεφαν ως ανταπόδοση. Κι ήταν αυτή η μόνη ανταμοιβή του. Βλέπεις ήτανε λάτρης του Θεού μόνο που αυτός είχε και ενοχές.

Από τα "Απομνημονεύματα του Fred." Αισίως δύο χρόνια πίσω - από μια άλλη διαδικτυακή εποχή. Καμιά φορά ποστάρω κάτι γιατί έτσι, θέλω να ποστάρω (μή χρησιμοποιήσω την ηλίθια λέξη "ανάγκη".) Και λίγο σαν να μου τη σπάει που επιλέγω μέσα από ένα δικό μου, ψωνισμένο "Βest of". Κατά τα άλλα η φράση "στ' αρχίδια μου" που ακολουθεί, μου βγαίνει απροσποίητα και δεν ξέρω άν πρόκειται για δείγμα μιάς κάποιας σιγουριάς ή γουρουνό-συστηματοποίησης.

Αθανάσιος Κούρτης

Δεν υπάρχουν σχόλια: